براي جلوگيري از شدت حواس پرتي راه كارهايي وجود دارد كه به چند راه اشاره مي شود:
1- بداند و متوجه باشد در مقابل چه كسي قرار گرفته و چه مي گويد;
2-  جايي را براي نماز انتخاب كند كه كم تر موجب حواس پرتي است , مثلاً مقابل عكس , تلويزيون و جاهاي شلوغ و پر سر و صدا و... نباشد;

3- خود را بيازمايد و ببيند كجا بيش تر حواسش پرت مي شود (در جاي خلوت و تنهايي يا در ميان جمعيت و...)هر كجا كم تر است آن جا را انتخاب كند.

4- يكي از موارد ديگر, نقش تكرار و تلقين است و به خود تلقين كند كه مي تواند بدون حواس پرتي نمازبگذارد كه اين نقش مهم و ارزنده اي در تمركز حواس و حضور قلب در عبادت دارد.

فرّار بودن، و هرزگی قوه خیال:

ذهن انسان گاهی بدون هیچ بهانه ای و نظمی در موضوعاتی حتی کوچک سر گرم می شود

جهت رفع این مورد ذهن را باید در موضوعات کلی به صورت منظم و مرتب فعال کنیم . گفتن ذکرو یاد خدا در این خصوص کمک فراوانی می کند. حضرت امام خمینی ـ قدّس سره ـ می فرماید:
«طریقه عمده رام نمودن آن "عمل نمودن به خلاف است" و آن، چنان است که انسان در وقت نماز خود را مهیّا کند که حفظ خیال در نماز کند و آن را حبس در عمل نماید و به مجرّد این که بخواهد از چنگ انسان فرار کند آن را استرجاع نماید (برگرداند) و در هر یک از حرکات و سکنات و اذکار و اعمال نماز ملتفت حال آن (قوه خیال) باشد و از حال آن تفتیش نماید (جستجو کند) و نگذارد سر خود باشد و این در اوّل امر، کاری صعب (مشکل) به نظر می آید، ولی پس از مدتی عمل و دقت و علاج، حتماً رام می شود و ارتیاط پیدا می کند (ورزیده می شود)(آداب الصلوة، ص 44)